Galeria BWA w Zielonej Górze zaprasza na kolejną wystawę z cyklu ekspozycji przygotowywanych przez studentów kierunku Kuratorstwo i Teorie Sztuki na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.
"Jestem po piwie pustą butelką"
Zespół kuratorski w składzie: Małgorzata Garcia-Sepełowska, Agnieszka Jarecka, Agata Kawczyńska, Malwina Lirka, Oriana Radziuk, Adriana Sobkowiak i Katarzyna Wasilewska przygotował wystawę będącą refleksją nad sposobami przedstawiania alkoholu jako używki, symbolu i problemu w polskiej sztuce współczesnej.
Zaproszeni artyści: Bezimienny, Bolesław Chromry, Krystian Truth Czaplicki, Magdalena Grabiec, Karolina Jabłońska, Karolina Konopka, Jan Kowal, Mateusz's Art, Michalina Prysko & Mateusz Bratkowski i Paweł Żukowski.
Wystawie towarzyszą książki będące inspiracją do jej powstania: "Najgorszy człowiek na świecie" Małgorzaty Halber i "Szyja" Łukasza Gorczycy i Łukasza Rondudy.
otwarcie 07.08. godz. 19:00
wystawa czynna do 16.08.2020
Jestem po piwie pustą butelką.*
Kiedyś była szyja - dzisiaj co najwyżej wąska szyjka wina z Maryjką®. I to na spółę.
Niektórych już to aż tak nie bawi, inni bawią się w innych klimatach. Część nie przesadza - bo leki - a część już to przerobiła. Wydaje się, że kultura picia przeszła pewną przemianę w stosunku do poprzednich pokoleń. Pijemy co innego, inne ilości, inaczej. Częściej sięgamy po lżejsze procenty - lepiej od czystej wejdzie nowe kolejne sour milk shake ipa podwójnie chmielone. Leżakowane w beczkach. Inne są też okoliczności picia - więcej czasu spędzamy na mieście, w pubach, barach i klubokawiarniach, co również wpływa na wybór trunków.
Jako używka alkohol zmienił jednak część swojego statusu - wraz ze wzrostem popularności i dostępności innych substancji dostosowywanych do okazji stracił na swojej uniwersalności i zdaje się, że wiąże się to też z większą powszechną świadomością jego działania i skutków.
Za świadomością niekoniecznie idzie jednak zmiana zachowań. Nadal nie-picie jest bardziej egzotyką - szczególnie w tym klimacie. Kac gigant? Nawet najgorszy nie zniechęci przed następną piątkową wiksą. Od dzisiaj już nie piję. Jasne, spiszemy się za tydzień przed weekendem. Powszechna normalizacja przez obśmianie.
Alkohol jednak nadal jest silnie związany z doświadczeniem młodości, z byciem Polakiem oraz artystą. Picie kojarzymy z ‘czerpaniem z życia’. W końcu często pijani jesteśmy tą bardziej przebojową wersją siebie, robimy fajne rzeczy, każdy się z nami kumpluje.
Oczywiście o ile się nie przesadza cokolwiek to znaczy. W końcu gdzie zaczyna się problem z alkoholem?
Kontekst polski również jest mocno procento-centryczny. Jesteśmy dumni z polskiej wódki, cieszymy się, że możemy przepić niejednego obcokrajowca, każda uroczystość rodzinna odbywa się w atmosferze srogiej popijawy. Jednocześnie liczbę osób spożywających alkohol nadmiernie i szkodliwie w naszym kraju szacuje się na ok 2 mln osób. Polska relacja z alkoholem sięga korzeni głęboko historycznych i politycznych - to często właśnie przy kieliszku zapadały ważne decyzje i przy kolejnym były celebrowane. Alkohol jest mediatorem w negocjacjach - na różnych stopniach - ale też nagrodą. W końcu trzeba coś uczcić - opijmy to!
Jest to istotny element świata sztuki, również i współcześnie - nie ma wernisażu bez wina.
Element, który spaja formalne z nieformalnym. Picie nadal stanowi jeden z głównych pretekstów towarzyskich - czasem też punktów presji - umówmy się na jakieś piwko, ale jak to, ze mną się nie napijesz?
Jaki stosunek mają do alkoholu artyści młodego pokolenia sztuki? Jak wpływa na twórczość? I jaka twórczość powstaje pod wpływem? Pokazane będą różne aspekty, tak jak wielowątkowa jest historia, która spaja nas społecznie z procentami. Poprzez popkulturowe ujęcia popularnych trunków w wesołej oprawie, przez spojrzenie na przaśną kulturę pijaństwa po przemoc, która nierozerwalnie wiąże się z dramatem alkoholików i ich otoczenia.
Zespół kuratorski
-----------------
* Sidney Polak „Butelki”
Na wystawie zaprezentowano prace i obiekty:
Karolina Konopka, Błękit nieba, 2019, instalacja wideo, obiekt
Bezimiennyart, Mocne piwo, 2019, olej na płótnie, 40 x 40 cm
dzięki uprzejmości Galerii Komputer, Warszawa
Bezimiennyart, Bagienne ziele, 2019, olej na płótnie, 90 x 70 cm
dzięki uprzejmości Galerii Komputer, Warszawa
Bezimiennyart, Esencja magicznej energii, 2019, olej na płótnie, 40 x 40 cm
dzięki uprzejmości Galerii Komputer, Warszawa
Paweł Żukowski, Może dlatego, że nie znam tu nikogo / Może dlatego, że znam tu każdego, 2019, akryl na kartonie, 91 x 91 cm
Magdalena Grabiec, Heimweh/Tęsknota za ojczyzną, 2019, żywica epoksydowa, wódka żubrówka, trawa, 10 x 5 x 3 cm
Michalina Pryśko i Mateusz Bartkowski, Klocki to nie tylko dobra zabawa, 2020, instalacja wideo, skrzynki po piwie
Karolina Jabłońska, Bijatyka, 2018, spray na papierze, 30 x 30 cm
Dzięki uprzejmości Galerii Raster, Warszawa
Jan Kowal, Owoc ludu pracy, 2019, wideo performance, 4'19"
Mateusz Farenholc, Perła, 2020, akryl na płótnie, 40 x 50 cm
Mateusz Farenholc, Wszystkie piwka nasze są, 2020, akryl na płótnie, 50 x 70 cm
Mateusz Farenholc, Tatra w noc spadających gwiazd, 2020, akryl na płótnie, 40 x 50 cm
Mateusz Farenholc, Czteropak Żubra na ratunek!!, 2020, akryl na płótnie, 40 x 50 cm
Mateusz Farenholc, Harnaś, 2020, akryl na płótnie, 40 x 50 cm
Bolesław Chromry, 200 coś tam, 2019, marker na papierze, 21 x 29,7 cm
Bolesław Chromry, Impreza, 2019, marker na papierze, 21 x 29,7 cm
Krystian Truth Czaplicki, Zacieranie granicy między normą a chorobą, 2014, stal chromowana, szkło, Absolut, 70 x 33, 5 x 31,5 cm
kolekcja Piotra Marca, Częstochowa
Małgorzata Halber, Najgorszy człowiek na świecie, Znak literanova, 2015, 352 strony
Łukasz Gorczyca i Łukasz Ronduda, Szyja. Awangarda i alkohol, Raster, 2018, 134 strony
