kuratorka Iwona Bigos
otwarcie wystawy: 08.03. godz. 19:00
wystawa czynna do 30.03.2019
„(...) w naszych duszach jest tabliczka woskowa. U jednego większa, u innego mniejsza, u jednego z czystego wosku, u drugiego z brudniejszego i twardszego, u niektórych z miększego, a bywa, że z takiego w sam raz (...). Powiedzmy, że to jest dar matki Muz, Mnemozyny. Jeżeli z tego, co widzimy albo słyszymy, albo pomyślimy, chcemy coś zapamiętać, podkładamy tę tabliczkę pod spostrzeżenia i myśli, aby się w niej odbijały tak jak wyciski pieczęci. To, co się w niej odbije, pamiętamy to i wiemy, jak długo trwa jego ślad w materiale”.
[Platon Teajtet tłum. W. Witwicki, Kęty 2002, 191 C–E]
Nie ma w słowniku słowa odludzkie. A jednak bez problemu potrafimy sobie wyobrazić co mogłoby ono oznaczać i wcale nie chodzi o synonim odczłowieczenia. Odludzkie to bardziej to, co jest od człowieka i po człowieku, ale również to czym on jest i to czego potrzebuje.
Wystawę prac Agaty Nowosielskiej można podzielić dwie opowieści: jedną o tym, co tworzy człowieka – cielesności i duchowości oraz drugą o tym, co stworzył człowiek kierowany potrzebami.
Punktem wyjścia do tego humanistycznego dialogu pogrążonego w cieniu mizantropii, wydaje się być obraz o znamiennym tytule tabula rasa, który wcale nie przedstawia powierzchni czystej i gładkiej. Tabula rasa Nowosielskiej jest albo przykryta draperią, albo sama nią jest i to właśnie w jej fałdach rozpoczyna się narracja o nas, o naszym świecie z nami lub już po nas. W tej opowieści figura ludzka pojawia się tylko sporadycznie, ograniczona albo do sztafażu, albo odwrócona plecami. Próbując wyrazić całość artystka ogranicza się do kilku tematów, jak ogrody, igrzyska, materialność i niematerialność. Nie pozwala sobie jednak na jednoznaczność, gra i obrazem, i tytułem. Raz wprowadza na ślad narracji, zachwyca pięknem motywu i doskonałością malarstwa aby za chwilę osadzić nas na skrajni. Prowadząc przez piekło rozczarowania człowiekiem, Nowosielska stawia nas na końcu przed przysłowiową ścianą, której pozorne romantyczne piękno po chwili okazuje się tylko wybielonym śmietniskiem.
Iwona Dorota Bigos
Agata Nowosielska, urodzona w 1982 roku w Gdyni, jest malarką, kuratorką i autorką tekstów o sztuce. Gdańską ASP ukończyła w 2006 r. na Wydziale Malarstwa. Absolwentka Hochschule für Künste Bremen (program Erasmus) oraz Podyplomowych Muzealniczych Studiów Kuratorskich na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (2010). Ze Stocznią Gdańską i Młodym Miastem związana od 2004 roku od czasu debiutu w Eksperymentalnej Galerii eksperymentalnej Sztuki Klosz Art Jakuba Bielawskiego i wystawy indywidualnej w Kolonii Artystów Sylwestra Gałuszki i Mikołaja Roberta Jurkowskiego. Obecnie kuratorka współpracująca z gdańskim Klubem Żak.
Laureatka Bremerkunstipendium (2007), Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska (2010, 2014 oraz 2018), międzynarodowego projektu Close Stranger (realizowanego we współpracy z CSW Łaźnia, 2013-2014) oraz Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego dla Twórców Kultury (2014). Zdobywczyni II nagrody w międzynarodowym konkursie „Bilder retten Bücher” organizowanego przez Narodową Bibliotekę w Wiedniu. 2014 Stypendium Kulturalne Miasta Gdańska Fundusz Mobilności (Wystawa w ramach Stypendium odbyła się w siedzibie Chorwackiego Stowarzyszenia Artystów Sztuk Wizualnych HDLU 29 października 2015 roku.) 2016 Stypendium Kultura Polska na Świecie - Instytut Adama Mickiewicza - indywidualna wystawa "Holy place" w Szwecji. 2016 Stypendium Kultura Polska na Świecie - Instytut Adama Mickiewicza - zbiorowa wystawa "Z tęsknoty do przynależności",Hong Kong, Chiny.
Zrealizowano ze środków Miasta Gdańska w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska.
