Karol Radziszewski
"Struktura faktu artystycznego"
kurator Konrad Schiller
Wystawa"Struktura Faktu Artystycznego" to wystawa- gra, którą podjął Karol Radziszewski zafascynowany sztuką polską lat 60 i 70 XX wieku. Sięgnął on do twórczości czołowych artystów tamtych lat i podjął swoisty dialog z ich pracami.
Wystawa"Struktura Faktu Artystycznego" to wystawa- gra, którą podjął Karol Radziszewski zafascynowany sztuką polską lat 60 i 70 XX wieku. Sięgnął on do twórczości czołowych artystów tamtych lat i podjął swoisty dialog z ich pracami.
Wystawę można też traktować jako pole na którym spotykają się Wojciech Fangor, Natalia LL, Ryszard Winiarski, Andrzej Partum i Edward Krasiński. Jednak są oni tylko punktem wyjścia do całościowego działania Karola. Budując wystawę, artysta interpretuje zarówno samą twórczość ikonicznych postaci sztuki polskiej, jak również zadaje pytanie o aktualność i funkcjonowanie tych twórców we współczesnym obiegu sztuki. Każda z prezentowanych na wystawie prac jest twórczym cytatem z najbardziej sztandarowych dzieł tamtych artystów, na przykład, ?Statystyczne układy liczbowe" Winiarskiego stają się losową grą której wynikiem jest przypadkowy układ 25 kwadratowych blejtramów, ?Błękitna linia" Krasińskiego, staje się różową linią - sygnaturą Radziszewskiego.
Wystawa ta jest również próbą oddania klimatu jaki towarzyszył sztuce lat 60 i 70, zarówno w sposobie eksponowania, jak również dokumentowania działań artystycznych. Można też "Strukturę Faktu Artystycznego" traktować jako konfrontacje mitu jakim otoczeni zastali tamci twórcy, z ich współczesną recepcją.
Również wybór miejsca, galeria BWA w Zielonej Górze, ma duże znaczenie dla tej wystawy, to w tym miejscu w latach 60 i 70 odbywała się jedna z najważniejszych imprez artystycznych w Polsce Sympozjum "Złotego Grona", na której rozwijały się idee sztuki abstrakcyjnej i konceptualnej.
"Struktura Faktu Artystyczneo"", tak więc jest grą z ikonami twórczości i miejsca, ważnymi w latach 60 i 70.
Konrad Schiller
