BWA Zielona Góra - BASIA BAŃDA | BYŁO TAK CUDOWNIE [20.11

Galeria BWA serdecznie zaprasza 20 listopada 2009 (piątek) o godzinie 18.00
na otwarcie wystawy Basi Bańdy "Było tak cudownie".

Wystawa czynna do 13 grudnia.

Basia Bańda (ur.1980), ukończyła malarstwo na ASP w Poznaniu (2006), dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego. Obecnie pracuje w Katedrze Sztuki i Kultury Plastycznej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Mieszka w Zielonej Górze. Wystawa w galerii BWA w Zielonej Górze zrealizowana została przy pomocy finansowej MKiDN. Sponsorem wystawy jest sp.z o.o. Diament.

"Było tak cudownie" to wystawa-relacja-dokumentacja z podróży artystycznej po Europie, którą artystka odbyła w lecie br. w ramach stypendium "Młoda Polska". To opowieść o przemieszczaniu jako inspiracji i sposobie życia, nowoczesnym nomadyzmie, tak inspirującym, jak nużącym. O turystyce, która podnieca ale też traci sens, o tym że wszystko jest podobnie jak tu, ale trochę inaczej.

"Basia Bańda stworzyła intrygujący i bardzo rozpoznawalny język malarstwa. Wykorzystuje tradycyjne kobiece techniki: szycie, robienie na drutach, haftowanie. Maluje akwarele, robi zdjęcia i obiekty, przede wszystkim tworzy niewielkie obrazki tonące w cukierkowych barwach, mówiące o sferze cielesności i seksualności. Przełamuje stereotypowe skojarzenia związane ze sztuką kobiet.

Jej obrazy często bywają przysłonięte kawałkiem miękkiego materiału lub "ubrane" w sweterki i bluzeczki z guzikiem do rozpięcia. Istotna wydaje się konieczność aktywnego uczestnictwa widza w odbiorze. Obrazów Basi w wielu przypadkach musimy dotknąć, żeby zechciały się w pełni objawić. Jej malarstwo koncentruje się na subiektywnym wymiarze codzienności, wprowadza w prywatną przestrzeń emocji, pragnień, zmysłowych doznań i fantazji. Niczym nie skrępowana obnaża ciało wydobyte ze sfery całkowicie prywatnej. Na niewinnym, różowym tle zobaczymy potwory, wilki, męskie ciała w zwierzęcych maskach. Wprowadza do swoich obrazów napisy, wyszywa je na płótnie kolorową włóczką, "bazgra" długopisem, wyskrobuje w farbie. Stawia koślawe litery, beztrosko ignoruje zasady ortografii, często pisze niewyraźnie, niedbale jakby od niechcenia. Obrazy cechuje więc brak korespondencji pomiędzy formą a treścią. Niełatwo pogodzić nakreślone jakby ręką dziecka obrazy z odważną treścią. Już na pierwszym poziomie odbioru występuje konflikt pomiędzy kojarzoną z dzieciństwem niewinnością a światem dorosłych, pełnym żądz i nierzadko przemocy. Z drugiej jednak strony trudno jednoznacznie stwierdzić, czy to na pewno zapis przykrych doświadczeń czy też może po prostu zapis kobiecych fantazji, do obrazowania których po prostu nie jesteśmy przyzwyczajeni.

Używany przez artystkę kolor różowy rozumiany jest przez nią samą jako bliska, bezpieczna barwa ciała, mimo, że stereotypowe myślenie nakazuje nam być może odczytywać go inaczej, w kontekście lalkowatej, kiczowatej kobiecości.

W obrazach Basi fascynuje melanż estetyki dziewczyńskiej, ludowej sztuki naiwnej z nonszalancką kreską pojawiających się rysunków (ołówek lub długopis), quasi-dziennikowe zapisy (czasem w postaci anagramów), cała gama kwiecistych wulgaryzmów i natrętnie różowa kolorystyka, które łącznie budują intrygujący świat kobiecej fantazji."

z tekstu do wystawy Alfabet Polski 1 w galerii BWA w Tarnowie, kuratorka Ewa Łączyńska-Widz http://www.gm.tarnow.pl/sekcja/banda.html

Wystawy indywidualne: