Zapraszamy na wystawę Agaty Agatowskiej pt. Rzeźba
Otwarcie 20.11.2009, godzina 18:00
Wystawa czynna do 13.12.2009
Agata Agatowska Ur. 1976 w Oświęcimiu. 1996-2001 Studia na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, rzeźba. 2004-Studia na Kunstakademie Düsseldorf(Niemcy), rzeźba, scenografia. 2002- 2006 Współpraca z Black&Light Theater, Wiesbaden, Niemcy(rola Paminy- „Czarodziejski Flet” Wolfgang Amadeus Mozart, Antonia- „Opowieści Hoffmanna” Jacgues Offenbach, Roża i Pijak- „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupery, Wróżka- „Pinokio” Carlo Collodi). 2004- warsztaty pantomimy z Marcelem Marceau, Teatr na Woli, Warszawa
Wystawy
2009 BBK Kunstforum Düsseldorf, Niemcy
2009 kommen sie nach hause 9, Berlin, Niemcy
2008 Darmstädter Sezession, Niemcy, katalog
2008 Rybie Oko 5, Galeria Klimy Bocheńskiej ,Warszawa
2008 Pamiętniki pokolenia tamagotchi, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa
2008 Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5, Galeria Kameralna, Słupsk, katalog
2008 kommen sie nach hause 9, Köln, Niemcy 2008 Rathaus Galerie Wuppertal, Niemcy
2007 PSD Bank Düsseldorf, Niemcy
2006 Junior Gallery, Cincinnati, USA
2006 Peace Museum, Chicago, USA
2006 Über den Kopf, Flottmann-Hallen, Herne, Niemcy, katalog
2006 Serendipity, Flottmann-Hallen, Herne, Niemcy, katalog
2006 Maritim, Boot-Messe, Düsseldorf, Niemcy
2005 Beauty, Köln-Pullheim, Niemcy
2003 Informations-Zentrum Europa, Köln, Niemcy
2003 Kutkowski-Raum, Köln, Niemcy
2002 Gastspiel, Künstlerzentrum Eupenerstrasse, Köln, Niemcy
2001 rzeźba, wideo, fotografia, BWA Wrocław
2001 Miedzy rzeźbą a telewizorem, Kościół Św. Marcina, Wrocław
2001 6 x M, Haus für Kunst und Geschichte, Kerpen, katalog
2001 6 x M, Galeria Pro- Arte, Oświęcim, katalog
2001 Kobieta o kobiecie, Galeria Kronika, Bytom, katalog
2001 Kobieta o kobiecie, Galeria Bielska BWA, katalog
2000 Beuty, Instytut Sztuki, Cieszyn Sympozjum „Abstrakcja i ezoteryka“
2000 fotografia, międzynarodowe warsztaty fotograficzne, MDSM Oświęcim
2000 Beauty, Galeria Pro- Arte, Oświęcim
2000 plener odlewniczy, Praszka
1999 rysunek, OCK Oświęcim
1998 polsko-niemiecki plener rzeźbiarski, Nowa Morawa
1997 rysunek, Instytut Sztuki, Cieszyn Stypendia i nagrody
2009 Stypendium miasta Oświęcim
2008 Nagroda Darmstädter Sezession, Darmstadt, Niemcy
2008 Grand Prix Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5, Słupsk
2008 Stypendium miasta Oświęcim
2007 Hedwig und Robert Samuel - Stiftung, Düsseldorf
2006 Friedrich H.J. Schneider Stiftung, Düsseldorf
2004 Stypendium miasta Oświęcim
2002 Stypendium miasta Oświęcim
2001 Stypendium miasta Oświęcim
"Z formalnego i strukturalnego punktu widzenia Agatowska najczęściej koncentruje się na klasycznej formie rzeźbiarskiej, jednak jej prace wchodzą w dyskurs z miejscem i jego kontekstem. W rezultacie istotne są dla artystki zarówno aspekty przestrzenności (miejsca), uprzestrzennienia (medium) jak i generowania przestrzeni (dzieła), co sprawia, że mamy w jej przypadku do czynienia z tak zwaną "sztuką" instalacji a nie tradycyjną rzeźbą. Niezależnie od tego interesuje ją również sceniczny wymiar prezentacji, gdyż wygenerowane w galerii sytuacje i przedstawienia posiadają także niezależny (para)teatralny format. (...) Wszystkie właściwie realizacje Agaty Agatowskiej artykułują jej zainteresowania problematyką obecności archetypów i mitów zbiorowych w kontekście ich powszechności i utraty przezroczystości. Ikony kultury masowej (począwszy od postaci bajecznych, a skończywszy na pop-rozrywce) ujawniają się w jej pracach jako naznaczone przez doraźny kontekst, zmultiplikowane jak puszki Campbella i zanurzone w sferze teleobecności. Jednak sama artystka nie odżegnuje się ani od ich wyglądu ani od ich powtarzalności. Dokonuje delikatnych estetycznych cięć i językowych przesunięć, po czym - jak niegdyś Hans Bellmer - czyni z przedmiotów (na pozór) gotowych nową (niekiedy halucynogenną) opowieść. (...) Ujawniająca się w tych pracach wielogłosowość i wielość zastosowanych masek wiąże się zapewne z faktem, że Agata Agatowska przez wiele lat współpracowała z Velvets Black & Light Theater w Wiesbaden. Tematyczna inspiracja surrealizmem jest u Agatowskiej wyczyszczona z jego barokowości i ekscentryzmu, z kolei pop-artowski fetyszyzm przedmiotowości jest pozbawiony nagminnej obecnie w sztuce banalizacji. Artystka - dość nieoczekiwanie i dziś raczej niespotykanie - wykorzystuje w swoich pracach prostotę i ascetyzm rzeźby konstruktywistycznej. Paradoksalnie jednak - możemy w nich dopatrzyć się śladów najbardziej elementarnych emocji. (...) Prace autorki Transformacji rzeczywistości są szukaniem związków i analogii pomiędzy tym, co żywe i nieożywione, między rzeczami i obrazami. Są wychodzeniem naprzeciw prawdzie i najbardziej elementarnych uczuć, które kryją się w zawikłanych relacjach przypisanej nam ikonografii i przygodnych mediów. Agata Agatowska na naszych oczach tworzy coś w rodzaju onirycznego teatru. W nim - jak w Carrollowskim lustrze - spotykają się światy, role i postacie. Na ich styku wyłaniają się figury i ich cienie, które są lustrzanym odbiciem rzeczywistości i powidokiem tożsamości. (fragmenty z tekstu Romana Lewandowskiego w katalogu wystawy)
