Zapraszamy na wystawę Mirosława Filonika i Mikołaja Smoczyńskiego pt."Dialog wewnętrzny 3".
DIALOG
Mikołaj Smoczyński ur. w 1955r. w Łodzi, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, stypendysta, m.in. Fundacji ART.-OMI, Nowy York, Quint Kirchmann Project, San Diego. Wystawiał we wszystkich ważnych polskich galeriach, brał udział w najważniejszych prezentacjach polskiej sztuki za granicą. Mieszka i pracuje w Lublinie.
"... Smoczyński przychodzi z pewnymi założeniami na temat miejsca, czy na temat stosunków przestrzennych. Zabiera coś miejscu, w którym działa. Mam na myśli przede wszystkim cykl prac, które nazywa, trochę przewrotnie. Zdjęcia. Dokonuje fizycznego zdjęcia warstwy ściany w danym wnętrzu. Czasami takich "zdjęć" dokonuje również na jakimś murze zewnętrznym, w mieście. Zazwyczaj jednak są to działania wobec konkretnych wnętrz. (...) przyniesienie jedynie pewnych założeń przez Smoczyńskiego, ale fizycznie i również treściowo - "zabranie" z miejsca. . Smoczyński przyjmuje coś z miejsca".
(z tekstu Jaromira Jedlińskiego)
Mirosław Filonik urodził się w 1958 roku w Białymstoku. W latach 1980-85 studiował na wydziale rzeźby ASP w Warszawie (pracownia Jana Kucza). Mieszka i pracuje w Warszawie Wystawiał w najważniejszych polskich galeriach, brał udział w większości prezentacji polskiej sztuki za granicą. Zadebiutował ekspresyjnymi rzeźbami figuralnymi w 1985 roku w ramach grupy Neue Bieremiennost, którą założył z Mirosławom Bałką i Markiem Kijowskim. Ówczesne obiekty Filonika pełniły na ogół rolę elementów akcji bądź stanowiły aranżacje złożone z różnych części. Zbudowane były z naturalnych (np. gałęzie, pierze) lub wyprodukowanych przemysłowo materiałów (np. nadmuchiwane zabawki), jak również z form ukształtowanych rzeźbiarsko z marmuru, betonu itp. W 1989 roku rozpoczął działalność samodzielną, tworząc instalacje projektowane do konkretnego wnętrza lub otwartej przestrzeni jako autonomiczna całość. Od tej pory podstawowym tworzywem prac artysty staje się światło, którego nośnikiem są świetlówki wraz z całym niezbędnym oprzyrządowaniem. Oprzyrządowanie to, świadomie pozostawione przez artystę, kontrastując z magią światła współtworzy estetyczną wymowę prac. Poprzez minimalizację środków wyrazu Filonik siara się ujawnić zasady niewidzialnego porządku świata opartego na filozofii i religiach Wschodu. W swoich pracach najczęściej wykorzystuje najprostsze formy geometryczne i znaki (np. prostokąt, kwadrat, krzyż, gwiazda, przecinające się lub równoległe odcinki), jednocześnie przestrzegając przed ich nadinterpretacją. Niektóre ostatnie prace Filonika wzbogaca dźwięk skomponowany i elektronicznie przetworzony przez Stanisława Kulpowicza.
(z tekstu Małgorzaty Czyżewskiej)
